Today 12 June already and officially I start work at Tutti Frutti, Bandar Baru Uda. Anytime you alls can come overhere okayy? :) What I feel? Lol start kerja biasa lahh belajar itu ini how to manage cashier and everything. Lepas dah siap semua tuu dah boleh lepak kott. Buat lahh apa rasa nak buat dan kebetulann si Ikhmal ni adalah bawak lappy so apalagi memang manfaatkan lahh. Tengok lahh movie ke, main game ke, dengar lagu ke. Ikut suka hati lahh nak buatapa kan but sometimes tahap bosan tuu memamng tk boleh nak dinafikan lahh kan. Habis tu nak buat macam? Kalau dapat kerja yg tk boleh nak pegang phone pun lagi teramat payah weyhhh.
Teringat dulu pernah kerja kedai kasut. Dah lahh kerja dari 10 pagi sampai 10 malam. Gaji sehari RM30 jee then in the same time tk boleh pegang phone. Wth yaaa! Sumpah bosan nak mati weyhh. Dua hari kerja aku terus belahh sebab boleh mati kutu kott. Even bila masuk waktu aku mintak lahh nak keluar kejap pergi solat tp itu pun dia macam tk bagi. Takut aku makan gaji buta. Bukan lari pun customer dia tu kalau aku tkde haishh. Dekat sebulan lepas tu Abah pulak suruh tuntut gaji aku dua hari. Firstly, memang aku tknak lahh sebab malu kott dah blah then tetiba nak mintak gaji padahal dua hari jee pun. Kemudian aku diteman bersama Taca Cenonet pergi lahh kedai kasut tu. Bila aku tanya org tu, dia mintak number siri. Apa ni? Sejak bila ada number siri? Padahal marah dah meluap-luap. Malu pun ada sebenarnyaa. Bila fikir balik rasa aku telah habis sisa hidup aku kerja dekat situ selama 24jam. Menyesal sebenarnyaa.
No comments:
Post a Comment